τανύσκομαι

Μ

πιθ. βρίσκομαι σε ένταση, ιδίως ψυχική.

[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. τανυ- τού τάνυμαι «τεντώνομαι», με επίθημα -σκω, -σκομαι (πρβλ. διδά-σκομαι)].